Onze expo: ‘En ieder had zijn eigen lied.’
Onze tentoonstelling alludeerde op het gevaar van het verdwijnen van volks muzikaal erfgoed als vorm van roerend erfgoed. In een tijd zonder radio en tv waren liederen van groot belang in het leven van onze voorouders. Het nieuws werd verspreid door marktzangers. Bij huldigingen werd een speciaal lied gecomponeerd en soldaten trokken al zingend naar de oorlog.
Ook in het gewone dagelijkse leven speelde muziek een grote rol. Arbeidsters zongen in de fabriek, kinderen op straat en moeders aan de waskuip. Bij het zingen vergat men een ogenblik het harde leven; het was als het ware een therapie.
De tentoonstelling bestond uit drie luiken. Ten eerste maakte het publiek kennis met een apart genre in onze collectie papieren erfgoed: draailiederen, triestige en ludieke liederen, soldatenliederen, vliegende bladen met de gezongen geschiedenis van een treurig of gruwelijk voorval,….
Ten tweede stond een selectie grammofonen en oude grammofoonplaten uitgesteld uit de privécollectie van Willy Grymonpré en ten derde kon men in de bar demonstraties meemaken van muziek op oude instrumenten.
Duidelijk een expo met extra klank en kleur.
Aansluitend verscheen een brochure van 42 pagina’s met als titel “En ieder had zijn eigen lied, het verhaal van vliegende bladen, draailiederen en ander vergeten muzikaal erfgoed”.
