Samen met de eerste fotografen in de jaren 1840 zakken we af naar Brugge om de cultuurpracht vast te leggen, net zoals schilders dat deden. Foto’s liegen echter minder dan schilderijen. Heel minutieus analyseert Demarée foto na foto om de precieze datering ervan te achterhalen. Hij corrigeert vroegere foute dateringen door bouwfases van Brugse torens en gevels te volgen die hij vond in krantenberichten, bouwvergunningen en aquarellen uit die tijd. Razend interessant voor wie van dergelijk detectivewerk houdt.

Origineel is dat hij op exact hetzelfde moment (dag en uur) hetzelfde zicht fotografeerde als zowat 170 jaar geleden om zo dezelfde schaduwinval te bekomen. Even fascinerend zijn de architecturale verschillen of details die hij opmerkt op bv. plakkaten en standbeelden.

Na de oudste portretten door o.a. Buffa (vanaf 1840) en foto’s van Brugse stadszichten door de Schot Muir Wood (29 juli 1847) passeren zowat twaalf latere al of niet Belgische fotografen de revue. De glasnegatieffoto’s uit 1858 zijn zo scherp en populair dat het begrijpelijk is dat zij de twee oudere procedés, daguerreotypie en calotypie, verdreven. Daarom eindigt het boek circa 1860.