JULES FRANÇOIS DE BIE DE WESTVOORDE zesde burgemeester van Sint-Kruis (1861-1888), jonkheer
Brugge 1 mei 1827 - 27 maart 1888
Jules François de Bie de Westvoorde komt uit een echte ‘burgemeesters-familie’. Zijn vader Louis Joseph de Bie de Westvoorde (1796-1873) was eerst burgemeester van Beernem van 1820 tot 1830 en nadien van Oostkamp van 1830 tot 1873. De moeder van Jules was Thérèse-Marie le Gillon de Goemaringhe (1792-1863). De oudere broer van Jules, Louis Charles de Bie (1826-1904), werd burgemeester van Oostkamp van 1879 tot 1904.
Jules de Bie was gehuwd met Leonie Pecsteen (1832-1901), met wie hij vier dochters kreeg. In adellijke kringen worden ze volgens Andries Van den Abeele “les quatre filles de Bie” genoemd. Een ‘bie’ is Brugs voor een ‘bij’; reden waarom Jules zijn vier dochters liet vereeuwigen door in elke hoek van het plafond van de grote eetkamer van kasteel De Spyker een medaillon te laten aanbrengen met daarin een bij geschilderd. De bij komt ook voor in het wapen van de familie.
▲ Jules de Bie en Leonie Pecsteen
Dochter Marie Louise (1855-1929) huwde met Camille van Caloen de Basseghem (1846-1903) die van 1891 tot 1903 burgemeester van Varsenare was. Dochter Georgina (1856-1937 huwde met Eugène Joos de ter Beerst (1850-1930) die van 1884 tot 1930 burgemeester van Pittem was. De derde dochter, Augusta (1857-1947), huwde met rechter Hector ridder de Schietere de Lophem (1850-1920) en Louise-Marie tenslotte (1859-1939) met Leon Janssens de Bisthoven (1859-1938) die gouverneur van West-Vlaanderen werd van 1912 tot 1933. (1)
Burgemeester Jules de Bie
Jules de Bie de Westvoorde was in 1861 verkozen tot voorzitter van de gemeenteraad van Sint-Kruis. Er was toen nog steeds geen officiële nieuwe burgemeester aangesteld sinds het overlijden van burgemeester Visart de Bocarmé in 1855. Vijf jaar lang nam eerste schepen Joseph Hoste de honneurs waar als interim. Die man overlijdt in 1861 en na twee verkiezingen naeen wordt uiteindelijk de Bie per 8 februari 1861 burgemeester, hoewel hij minder stemmen had. Hij was toen vierendertig jaar oud. Daarover lees je meer bij Andries Van den Abeele. Jules de Bie oefende die functie uit tot zijn overlijden in 1888. Van den Abeele schrijft: “De Bie stond bekend als een milde en verzoenende man, kwaliteiten die hem als burgemeester goed van pas kwamen en hem populair maakten. Tegen het einde van zijn leven kampte hij met gezondheidsproblemen en werd volledig blind.” (1)
Bewoners van De Spijker
Het gezin De Bie de Westvoorde woonde in de winter in het patriciërshuis 'De Lombard' in de Brugse Langestraat 21, dat hij had geërfd van zijn moeder. In de zomer verbleef de familie in het kasteel De Spijker in Sint-Kruis. Ook dat had hij geërfd nadat zijn moeder was overleden (1863). Hij bouwt er tussen 1870 en 1873 een nieuw kasteel in de typische mengstijl van neogotiek en Vlaamse neorenaissance van architect Pierre-François Buyck.
Jules’ dochter Augusta huwde in 1880 in de neogotische kapel van het kasteel met Hector ridder de Schietere de Lophem. Op 27 maart 1888 overlijdt vader Jules in hun woonhuis De Lombard. Hij wordt begraven op het kerkhof van Sint-Kruis. Zijn weduwe Pecsteen overlijdt in 1901 en wordt bij haar man begraven. In 1902 erft dochter Augusta het kasteel De Spijker dat voor haar en haar man Hector een buitenverblijf wordt.
Als vermogend burgemeester sponsorde Jules de Bie de Westvoorde samen met graaf Visart de Bocarmé de kerkklok voor de nieuwe kerk. Ze werden er peter van. Op de bronzen klok, 800 kg zwaar en 1,09 m hoog en breed stond volgende tekst: “St.-Jozef gegoten voor St-Kruis anno 1883/ Jonker Jules de Bie de Westervoorde, burgemeester/ Graaf Visart de Bocarmé, voorzitter kerkfabriek/ E.H. Verstraete, pastor/ A.L.J. Vanaerschoot oudste heeft me gegoten te Loven anno 1883.” Felix Verstraete was toen pastoor en wijdde de klok. (2) De klok verdween eind december 1943 in een Duitse smeltoven…
►
Wapen van het geslacht de Bie: in goud een geplante boom op grasgrond, vergezeld van twee bijen, vliegend met de kop omlaag, naar de grasgrond, alles in natuurlijke kleuren met als helmteken de boom en zwart-gouden dekkleden. (waterverf op karton, in Rotterdam geschilderd door Jan Wilhelmus de Bruyn (Rotterdam 1828-1916) tussen 1860 en 1870; 20 x 15 cm; collectie Museum Rotterdam, nr. 35489)
Eric Colenbier, juli 2023
(1) Naar Dries Van den Abeele, ‘De twaalf burgemeesters van Sint-Kruis’ in Brugs Ommeland, 2011/4, p. 195-217. Hij gebruikte als bronnen: Louis Van Renynghe de Voxvrie, La descendance de Jean-Bemard van Zuylen van Nyevelt et d”Jsabelle du Bois, Brugge, 1964 ; Oscar Coomans de Brachène, État présent de la noblesse beige, Annuaire de 1984, Brussel, 1984 ; Daniël Dd Clercq, ‘Kasteel De Spycker in Sint-Kruis een huis van plaisance’, in : Brugs Ommeland, 2004, p. 227 e.v.
(2) Colenbier Eric (2020, 26 augustus) ‘Klokken komen en gaan’, in Kerk & Leven Federatie Sint-Kruis, p. 1 en 3.