Adolphe huwde te Brugge op 3 juni 1822 met Adelia van Outryve d’Ydewalle (1798-1828), de dochter van Emmanuel-Louis van Outryve d’Ydewalle, uit een eveneens jonge adellijke familie in het Brugse. Dit huwelijk bracht Adolphe naar Brugge, waar het jonge koppel aanvankelijk in de Brugse binnenstad woonde: minstens van 1823 tot 1826 op de Bloemenmarkt, in 1828 langs de Dijver, aansluitend in de Vlamingstraat 58 (huis De Gouden Poort) en in 1866 in de Kuipersstraat. Ze kregen drie dochters en een zoon. Zijn vrouw Adèle overleed amper zes jaar na het huwelijk, in 1828. Ze werd slechts dertig jaar en liet een weduwnaar met vier jonge kinderen na.

 

Grondbezitter en agronoom

 

Ludo Vandamme schrijft: “Adolphe Goupy de Beauvolers bezat in 1841 65,97 hectare in Sint-Kruis. Hij was er toen de derde grootste grondbezitter, na baron de Coullemont (135 ha) en douairière (=adellijke weduwe) van Jan Karel de Carnin de Staden (86 ha). Goupy bouwde in de jaren 1830 zijn landgoed in Sint-Kruis weloverwogen uit; er vallen minstens vier fases te onderscheiden. Hij richtte zich op hoeven en akkerland, eerder dan op bos en parkgebied. Goupy was immers bijzonder gefascineerd door land- en tuinbouw en door sierteelt. Eerst verwierf hij de grote hoeve Bouchoute met 40 hectare landbouwland en wat bos, gelegen ten zuiden van de Vossensteert en nadien vooral grond tussen de Brieversweg en de Maalse Steenweg. Op de grote kasteelsite van Puienbroek kocht hij toen een klein woonhuis, wellicht zijn voorlopige uitvalsbasis."

"In een tweede fase werd een tweede hoeve aangekocht, vandaag het huis Kastanjelaan 2-4, met het bijhorende land (nu de wijk Kastanjelaan-Eikenberg). In een derde fase verwierf hij het kasteeldomein Puienbroek met de imposante walgrachten en het aansluitende bosgebied (palend aan Doornhut tot aan Brieversweg). In een laatste fase kocht hij het eigenlijke kasteel Puienbroek. Adolf Goupy verbouwde dit kasteel grondig en het werd het vaste verblijf van de familie.”

“De botanische belangstelling van Goupy leidde er tot een grote siertuin; zelf participeerde hij als lid van de Brugse vereniging van hofbouw aan de jaarlijkse tentoonstellingen waarbij uitzonderlijke bloemen en planten werden geëxposeerd.

Enkele hectare aansluitend op het kasteel werden als park aangelegd en uitgebaat. In de hoeve Bouchoute zette hij een jeneverstokerij op. Elke gemeente telde in die jaren wel één of meer vaak kleinschalige stokerijen op boerderijen voor lokaal of regionaal gebruik. En het hof van Sijsele, een grote hoeve met landerijen die hij in deze gemeente verwierf, liet hij als een modelboerderij uitbaten. Fier leidde hij in 1848 de Franse agronoom Conrad de Gourcy, op studiereis in België, op dit bedrijf rond. Ook hier was een stokerij in productie.“ (1)

Burgemeester Goupy de Beauvolers

 

Omwille van het ontslag van burgemeester Van Cleemput sinds de onafhankelijkheid van België, werd Goupy de Beauvolers in 1830 de vierde burgemeester van Sint-Kruis. Hij zat op 16 november 1830 voor het eerst als burgemeester de gemeenteraad van Sint-Kruis voor. Goupy had het vijftien jaar later met zijn gemeenteraad niet voor de boeg omwille van de hongerjaren die toen in Vlaanderen uitbraken. In 1845 was door klimatologische omstandigheden zowel de oogst van aardappelen, rogge als tarwe meer dan de helft lager; de strenge winter van 1844-‘45 vernietigde het koolzaad; in de zomer van 1846 ‘verbrandde’ 2/3 van de rogge door ‘zwarte roest’, heerste een muizenplaag en sloeg een aardappelschimmel toe. Liefst 75 gezinnen van Sint-Kruis klopten in 1846 aan voor steun bij het Armenbestuur. Anderen konden hun huur niet meer betalen en werden ondergebracht in het Armenhuis Avignon. Veel te veel om goed te zijn. IJlings werd een barak bijgebouwd. Toen brak tyfus uit. De gemeenteraadsverslagen van 1847 tot 1849 vermelden voor Sint-Kruis 337 behoeftigen, een zesde van de bevolking. De Bie en zijn team organiseerden in januari 1847 een solidariteitscampagne bij de begoede bevolking. Twee grondbezitters lieten dat jaar bosgrond in Male omzetten tot akker.

 

Van den Abeele schrijft: “Of Goupy in 1847 goedschiks of kwaadschiks het burgemeesterschap vaarwel zegde, is niet te zeggen. Op 8 september 1847 zat hij voor het laatst een gemeenteraadszitting voor en op 30 oktober tekende hij voor het laatst de gemeentelijke briefwisseling. Zijn eerste schepen Joseph Hoste was toen een paar weken dienstdoende burgemeester, maar op I5 november was Amedée Visart al in functie.” (2)

 

Goupy werd in 1830 lid van de Sint-Kruise schuttersgilde Vrije Archiers van Maria Theresia (later ‘van Mynheere Sint-Sebastiaen van Sint-Kruis’ genoemd) en was er hoofdman van 1834 tot 1858, jaar waarin hij uit Sint-Kruis verhuist. Zijn gelijknamige zoon, Adolphe Goupy de Beauvolers junior (1825-­1894) was ook lid van die schuttersgilde en volgde zijn vader op als hoofdman van 1858 tot 1881. Daarna verhuist ook hij uit Sint-Kruis en wordt in 1869 gouverneur van Limburg.

 

Op het einde van zijn leven werd vader Adolpe Goupy ziek. Hij verkoos zijn oude dag in zijn geboortestad Brussel door te brengen. Hij overleed in Sint­-Joost-ten-Node op 22 maart 1869.